EBEVEYN OLMAK- Ergenlerle iletişim

 Ergenlik dönemi, hem ergen hem de ebeveynler için zorlu bir süreç olabilir. Ergenler genellikle daha bağımsız olmak istedikleri için, ebeveynlerle çatışmalar yaşayabilirler. Ancak, bu çatışmaların üstesinden gelmek için bazı stratejiler kullanılabilir. İşte ergen ile ebeveyn çatışmalarını yönetmek için bazı ipuçları:

1. İletişim kurun: İyi bir iletişim, çatışmaların azaltılmasına yardımcı olabilir. Ergen çocuklarla açık ve dürüst bir şekilde konuşun. Onların görüşlerini ve fikirlerini dinleyin. Ayrıca, onların sizin fikirlerinizi de anlamasını sağlayın.

2. Sınırları belirleyin.

Sınır koymak işe yaramıyor peki ne yapayım?

Sınır koymak, ergenlik döneminde çocukların sağlıklı bir şekilde büyümeleri ve gelişmeleri için önemlidir. Ancak, bazen sınır koymak işe yaramayabilir ve çatışmalar devam edebilir. Bu durumda yapılacak şeyler şunlar olabilir:

1. Empati kurun: Ergen çocuğun bakış açısını anlamaya çalışın. Kendi gençlik yıllarınızı hatırlayın ve o dönemlerde nasıl hissettiğinizi hatırlayın. Bu, çocuğunuzun sizin tarafınızdan anlaşıldığını hissetmesine yardımcı olabilir.

2. Birlikte çözüm üretin ve ortak bir karar verin, müzakere yapın.

Ergenimizle birlikte orta yolu mu bulalım?

Birlikte orta yol bulmak, ergen çocuk ile ebeveyn arasındaki çatışmaları azaltmanın ve ilişkiyi güçlendirmenin etkili bir yolu olabilir. Bunun için şu adımları izleyebiliriz:

1. İyi bir iletişim kurun: Ergen çocuğunuzun görüşlerini ve düşüncelerini dinleyin ve onların sizin görüşlerinizi de anlamalarını sağlayın. Konuşmalarınızda yargılamadan, eleştirmeden, öfke ve kızgınlıkla değil, anlayışlı ve sabırlı bir şekilde davranın.

2. Ortak hedefler belirleyin: Hem sizin hem de çocuğunuzun ortak hedeflerini belirleyin. Bu hedeflerin gerçekçi, ulaşılabilir ve her iki tarafı da tatmin edici olmasına özen gösterin.

3. Alternatif çözümler sunun: Birlikte, ortak hedeflere ulaşmak için farklı yollar ve çözümler bulmaya çalışın. Her iki tarafın da fikirlerine saygı gösterin ve birlikte karar verin.

4. Esnek olun: İşbirliği yapmak ve ortak çözümler bulmak, esnek olmanızı gerektirir. Bazen çözüme ulaşmak için kendi önceliklerinizden ödün verebilmeniz gerekebilir. Ancak, bu süreçte karşılıklı anlayış, sabır ve özen göstererek ortak bir çözüm bulabilirsiniz.

Bir örnek:(

Ergenimiz belli saatte bir deneme sınavına yetişmesi gerekiyorken son anda karar değiştirip gitmemekte direttiğinde!

Böyle bir durumla karşı karşıya kaldığınızda durum sinir bozucu ve endişe verici olabilir. Bu durumda yapabileceğiniz şeyler şunlardır:

1. Sakin kalın: Çocuğunuzun ısrarına rağmen, onunla tartışmamaya ve tartışmaya girmemeye çalışın. Sakin kalarak, sakinliğinizi koruyarak, daha etkili bir şekilde çözüm bulabilirsiniz.

2. Daha önce belirlenmiş kuralları hatırlatın: Önceden belirlenmiş kurallar varsa, bu kuralları hatırlatın. Örneğin, sınav günü için önceden belirlenmiş bir planınız varsa, bu planı hatırlatın ve çocuğunuzun bu plana uyması gerektiğini söyleyin.

3. Seçenekler sunun: Çocuğunuza alternatif seçenekler sunun. Sınavı kaçırmadan gitmek için neler yapabileceklerini tartışın. Örneğin, hızlı bir şekilde hazırlanarak taksiyle gitmek gibi bir seçenek sunabilirsiniz.

4. Empati gösterin: Çocuğunuzun neden gitmek istemediğini anlamaya çalışın. Belki de endişeli, stresli veya korkulu olabilirler. Empati göstererek, onların duygularını anladığınızı ve destek olduğunuzu hissettirebilirsiniz.

5. Sonuçları açıklayın: Sınava gitmemenin sonuçları hakkında konuşun. Özellikle çocuğunuzun ileriye dönük hedefleri varsa, bu hedefleri nasıl etkileyeceğini açıklayın. Böylece, kararlarının uzun vadeli sonuçlarına daha fazla odaklanabilirler.

6. Bu kadar çabaya "rağmen" ayak diretiyorsa sebebini daha sonra konuşacağınızı belirterek mola verin, yaptığı hareketi düşünmesi için zaman tanıyın, bu sefer de deneme sınavı kitapçığını alıp, belirli olan zaman diliminde evde çözmesini teşvik edin, konunun peşini bırakmayın:)

Bu yaptıklarım da hiç bir işe yaramadıysa ne yapmalıyım?

Ergen çocuğunuzla yaşadığınız çatışmalar, zaman zaman zorlu ve stresli olabilir. Bu zorluğa rağmen, ebeveyn olarak yapabileceğiniz şeyler vardır. Ancak, her ne kadar çatışma çözme stratejileri işe yarar olsa da, bazen çatışmalar çözülmeyebilir. Bu durumda şunları yapabilirsiniz:

1. Kendi psikolojinizi koruyun: Çatışma sırasında sakin kalmaya çalışın ve kızgınlığınızı kontrol altında tutun. Kendinizi koruyun ve çatışmanın sizin üzerinizde olumsuz bir etkisi olmasına izin vermeyin.

2. Yalnız kalmak için alan verin: Ergen çocuğunuzla yaşadığınız çatışmalar sırasında, çocuğunuzun yalnız kalabileceği bir alan sağlayın. Bu, çocuğunuzun sakinleşmesine ve durumu düşünmesine olanak tanıyacaktır.

3. Profesyonel yardım alın: Eğer yaşanan çatışmalar devam ediyor ve çözüme ulaşamıyorsanız, profesyonel bir yardım almak faydalı olabilir. Bir terapist veya danışman, sizin ve çocuğunuzun ihtiyaçlarına uygun çözümler sunabilir.

4. Sabırlı olun: Ergenlik dönemi, gençlerin zorlu bir geçiş dönemi olduğu için, sabırlı olmak ve zaman tanımak önemlidir. Çatışmaların zamanla azalabileceğini ve çözüme ulaşılabileceğini unutmayın.

5. Kendinize destek olun: Çatışmalarla başa çıkmak, ebeveynler için stresli olabilir. Kendinize iyi bakın, kendinize zaman ayırın ve destekleyici arkadaşlarınızla veya aile üyelerinizle konuşun. Bu, sizin de sakin kalmanıza ve çatışmaları daha iyi yönetmenize yardımcı olacaktır.

Peki o zaman bilgisayarını elinden almak gibi cezalar etkili olur mu?

Bilgisayarını elinden almak gibi cezalar, bazen ergen çocuğunuzun davranışlarını düzeltmek için kullanılabilir. Ancak, bu tür cezaların etkili olup olmayacağının bir garantisi yoktur. Ayrıca, sadece ceza vermek yerine, sorunun nedenini anlamaya ve çözmeye çalışmak daha faydalı olabilir.

Bilgisayarını elinden almak yerine, çocuğunuzun davranışını değiştirmek için daha yapıcı bir yaklaşım benimseyebilirsiniz. Örneğin, çocuğunuzla neden fazla bilgisayar oyunu oynadığı hakkında konuşabilirsiniz. Belki de sıkıldığı veya başka bir şeyle ilgilenmediği için bilgisayar başına oturuyor olabilir. Onun ilgisini çekebilecek başka aktiviteler veya hobiler önerebilirsiniz.

Ayrıca, çocuğunuzla birlikte belirli kurallar ve sınırlar belirleyebilirsiniz. Örneğin, belirli bir saatte bilgisayarın kapatılması, ödevlerin yapılması veya diğer sorumlulukların yerine getirilmesi gerektiği konusunda anlaşabilirsiniz. Bu şekilde, çocuğunuzun sorumluluk almasını ve zamanını daha iyi yönetmesini sağlayabilirsiniz.

Sonuç olarak, bilgisayarını elinden almak gibi cezaların yararlı olup olmayacağına dair kesin bir cevap yoktur. 6-12 yaş için işe yarar bir çözüm olabilir belki ama daha ileri yaşlar için önermiyorum. Ancak, sorunun nedenini anlamaya ve daha yapıcı bir yaklaşım benimsemeye çalışmak, çocuğunuzun davranışlarını değiştirmek için daha etkili olabilir.

Bizde işe yaradı mı?

Koca bir hayır. Tartışma alevlendiğinde biz büyükler, artıyı- eksiyi hızlıca düşünüp bir sonraki manevra için molaya karar veririz (mola vermek derken konuyu ertesi güne bırakmaktan bahsetmiyorum sadece sesler yükseldiğinde ve her iki tarafta birbirini dinlememeye başladığında kısa bir ara vermekten bahsediyorum), mola vermezsek eğer her iki taraf için de hareketleri tartmak ve doğru tepkiyi vermek için zaman kalmaz bu da çatışmanın yapıcı olmasını engeller, acele etmeden ileriye yönelik tepki vermek uzun vadede daha kazançlı olabilir, sonuçta bu tür çatışmalar ergenin gelişimi için önemlidir, başkalarıyla kurduğu ilişkilerde aile içindeki yaşantısı(eşitlikçi, saygılı, kavrayıcı, suçlayıcı v.b ) belirleyici olur, dinlemeyi öğrenen çocuk hem kendi iç sesini duymayı hem de başkalarına empati kurmayı öğrenir. Çıktığımız bu yol uzun bir yol ve bu yolda her zaman doğru hareketi yapamayız, kızarız, öfkelenir hayal kırıklığına uğrarız, boşa çaba sarf ettiğimizi bir arpa boyu yol gidemediğimizi düşünürüz halbuki böyle değildir, iletişimde terslikler de olsa her zaman iletişimsizlikten iyidir. Çaba sarf etmeye devam edeceğiz o zaman, ergenlerimiz geliştikçe biz de gelişiriz, dimağımızı diri tutar ergen, hazır cevap, her zaman tetikte ve öğrenen anne baba oluruz:) Bu bir savaş değil sonuçta bir öğrenme sürecidir. Yaşam onlarla güzel.

Tüm ebeveynlere kolaylıklar dilerim.