Umutsuzluk duygusu ağır bastığında, havlu attığınız ve yeter artık gücüm kalmadı dediğiniz anlar olur böyle anlarda çevrenizdeki insanlar çok önemlidir; ruh sağlığını koruyabilmenin en iyi yolu umut etmeye, hayal kurmaya devam eden dostlarla beraber olabilmek ki o dostların ortak özelliği üretmeye çalışmaya devam eden insanlar olmaları.
Moralimizi aşağı çeken o kadar çok şey oluyor ki dünyada, nefes almak güçleşiyor zaman zaman ve çocuklara umut aşılamak, geleceğin daha iyi olacağına dair inancı diri tutmak gittikçe zorlaşıyor. Öğretmenlik mesleği gerçekten en kutsal meslek, kendi kaygılarınızı, kişisel olarak yaşadığınız her tür zorluğu bir kenara bırakabilmek ve tazecik miniklere çocuklara gençlere öğrenme, keşfetme, geleceği planlama isteği aşılayabilmek büyük bir mesele. Bir kez daha teşekkürler tüm öğreten çabalayan öğretmenlere.
Şu sıralar beni diri tutan ve devam etmemi sağlayan şeylerden biri TEGV de görev almaya başlayacak olmam. Tasarım atölyesinde ilkokul ikinci sınıf öğrencileriyle birlikte olacağım her hafta ve birlikte pek çok proje yapacak, yeni şeyler üretecek ve öğreneceğiz!
