Bir Kitap Yorumu:'Yaşam Dönüşümdür' VICTOR ANANİAS

"Dilim varmıyor söylemeye övgü olarak anlaşılmaması dileğimden, ama ana motivasyonumun hizmet ederek bütüne dahil olmak, kulluk ederek yaratılmış mükemmelin parçası olma ihtiyacım ve arzumdan aldığımı fark ettim tekrar ve bu kaynağın ne kadar sonsuz olduğunu, beni ne kadar özgür kıldığını hissettim şükrederek."

                                                                                                                                            Victor Ananias

Dört sene önce:

"Bir tatil gününde okumaya başladım "Vitto"nun yazdıklarını. Yanlış hatırlamıyorsam sevgili deli-anne tanıtmıştı ilk bu kitabı (eğer bir hata varsa affedin) hemen aklımın bir köşesine not etmiştim fakat çok sonra okuma fırsatını yakaladım.

Ağustos böcekleri öterken, elimde demli çayım, içime sindire sindire, yavaş yavaş geçtim sayfaları.

"Vitto" yani Victor Ananias "Hepimizin dua etme, sevme ve üretme konusundaki kapasitemizin, kullandığımızın çok üstünde olduğunu düşünüyorum" demiş ve her satırda içini olduğu gibi açmış bize. Bir kalbin bu kadar temiz, umut dolu, heyecan dolu olduğunu görünce insan aptallaşıyor, ne düşüneceğini bilemiyor önce.

"Yaşam Dönüşümdür" derken kendine ve çevresine farkındalık aşıladığının, sihire benzer efsunlu bir hava soluttuğunun farkında mıydı acaba? Ben okurken böyle hissettim çünkü. Rab'bin yarattığı canlı cansız her varlığa gösterdiği saygı, sevgi sarsıyor insanı. Bu kadar olabilir mi diye geçiriyor içinden insan.

Doğal yaşama, doğal tarıma, organik ürüne, ağaca, börtü böceğe, köylünün kentlinin bilinçlenmesi için verdiği çabaya, doğal bir lider olan Victor'un kısacık ömrüne sığdırdıklarına hayranlık duyacaksınız, kendi içinize dönüp bakmadan yapamayacaksınız.

Herkesin, kendini doğaya adamış bu yürekte, bulacağı şeyler var. En umutsuz anlarda bile Yaradan'a tam manasıyla teslim olmanın iç huzurunu göreceksiniz onda.

Kitabın arka kapağında şöyle diyor Yıldıray Okur:

"Yaşamda varmak istediğim tek nokta her an Allah rızası için yaşayabilmek" diyen bir dervişti Victor."

05-10-2017:

Bu kitabın üstünden çok zaman geçti, çok sular aktı fakat verdiği his taptaze duruyor bende; taslak yazıyı gözden geçirirken neden bu kadar yıl erteledim de bu yazıyı yayınlamadım dedim kendime, sebep belliydi Vitto'nun savunduğu değerler evrensel değerler, barışçıl, dostluk hissettiren değerler yazarken bunları düzgün ifade etmeliydim. Bugün yaşadığım bir olay tekrar düşünmeme neden oldu, aklı fikri hür, evrensel değerlerle donanmış, gerçek samimi insanlara ihtiyacımız var. En zor koşullarda bile paylaşmayı bilen, çevresiyle bir bütün olabilmiş, çevresinde olup bitene karşı duyarlı, bana ne demeyecek insanlara ihtiyacımız var. Eğer böyle insanlar varsa çevrenizde bilin ki çok şanslısınız. Böyle insanların çoğalmasını yürekten diliyorum. Zaman zaman olumsuz duygular içime oturduğunda Vitto ve daha niceleri gibi pes etmemeyi, yeniden ve yeniden kalkıp ayağa, seni seviyorum hayat demeyi diliyorum herkese. Boş vermişlik duygusu insanda atalete sebep oluyor, algımızı zayıflatıyor bu duruma düşmek hayat neşemizi kaybetmek istemiyorum. İçimde barış olmalı ki çevremle de barış içinde olabileyim. Çok şey istemiyorum değil mi?
Ve son olarak yine Vitto'dan bir alıntı:
Hayalim, gönlümden geçen, adına ne diyorsak diyelim tüm dünyada insanlığın ortak bir duyguya gelmesi, tek tek sorunlardan aldığı dürtüyle değil, yaratılışın gücü, içimizdeki bilgelikle herkesin aynı anda aynı gerçeğe hizmet ediyor olması. Hesabını dahi yapmadan.
Sonuçta yapılan her iş aynı varlık şekli için hizmet olarak yapılırsa hangi sorun kalır ki bunun karşısında? Küresel ısınma mı, açlık mı, doğal kaynakların sömürülmesi mi? Sanki neye teslim olacağımızı bir anlasak bütünde, detaylar hep kendiliğinden çözülecek gibi...