Bloguma pek uğramaz oldum, kendime verdiğim sözü tutupta paylaşacağım onca şey varken paylaşmaz oldum, malum herkeste bir umutsuzluk, mutsuzluk........ Kendi adıma bu duruma bir son vermek istiyorum, umut istiyorum, hayal kurmak ve yaşama sevincimi geri almak istiyorum buna ihtiyacim var, ihtiyacimiz var.
Kismetimiz bol olsun. Sevgiler.
Kismetimiz bol olsun. Sevgiler.
8 yorum:
Bazen benim de blogdan kopasım geliyor. Eski tadı yok yazmanın malesef. Ama yine de senin kadar kopamıyorum ben. Paylaşmak buralara birşeyler karalamak herşeye rağmen güzel...
Saadetcim bazen koptum mu gerçekten kopuyorum, bu bir sene benim için çok farklı geçti çok kapandım içime, bir yandan da değişime uğradım sanki olgun bir meyve gibi dalımdan düştüm yuvarlanip bir yolu tıkadım ama şimdi tekrar bir yol açıyorum kendime.Özlemişim buraları ama eskisi gibi içimi açmak samimiyeti paylaşmak eskisi kadar kolay gelmiyor bana, zorlaniyorum. Hamlamisim herhalde bu da geçer. Öpüyorum kocaman😙
Ne iyi ettin döndün! Darısı başıma:)
Eski tadımız yok, yazdığım ama yayınlamadığım yığınla postum var. Ya keyfim kaçmış vazgeçmişim, ya zaten hiç güncel değil, ya da sıkılmışım. Ama her şeye rağmen blogu bırakmaya niyetim yok, seviyorum:)
Taşların çok güzel olmuş, özendim. Her an benzerlerini yapabilirim:)
Aaa şimdi ben balıklarını neden taş olarak düşündüm ki:)) Şimdi dikkatli baktım da:)
Semi Merhaba, teşekkür ederim. Ürettiğin işleri görüyorum ve cok beğeniyorum. Seni görmek ne güzel. Umarım bundan sonra daha çok buralarda olacağım.
Fadişim çok iyi yaptın canım ya çok mutlu oldum her ne kadar facede görüyor olsam da blog tadı çok farklı.
Ellerine sağlık bir oltaya takmak lazım bunları ağaç dede bir dal hazırlasın:)
Haticecim hosgeldin canım.Ben de uzun bir yolculuktan donmus gibi hissediyorum kendimi. Evet balıklari senin dediğin gibi değerlendirmeyi düşündüm.
Yorum Gönder